πλευρόδοντος

-η, -ον Ν

ζωολ.

(για ερπετό) αυτός τού οποίου τα δόντια είναι τοποθετημένα στην εσωτερική πλευρά των γνάθων και όχι στην παρυφή τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pleurodont (< πλευρά + οδούς, οδόντος)].